Rezerwat przyrody Ekkerøy (Norwegia)
Jedne z największych ptasich klifów w Europie.
|
|
|
|
|
Rok założenia: 1970
Położenie: Na północnym brzegu fiordu Varanger we wschodnim Finnmarku. Ekkerøy leży 15 km na wschód od miasta Vadsø, blisko głównej drogi do Vardø i Hamningberg. Ekkeroy jest jedną z najstarszych norweskich wiosek rybackich w Finnmarku. Czterdziestu mieszkańców wioski zajmuje się rybołówstwem i rolnictwem. Port w Ekkerøy w czasie II wojny światowej miał duże znaczenie strategiczne. Jego położenie umożliwiało kontrolę całego Varangerfjordu i granicę z Rosją. Świadkami tych czasów są resztki bunkrów i umocnień.
Charakterystyka:
Wschodnie wybrzeże Finnmarku leży nad Morzem Barentsa, które jest bardzo obfite w zasoby ryb. Bogate w pożywienie wody oceanu powodują stały przyrost populacji ptaków morskich. Krajobraz wybrzeża jest bezdrzewny i jałowy o charakterze arktycznym. W wielu miejscach znajdują się przybrzeżne łąki z arktyczną roślinnością. Są to ważne miejsca lęgowe dla ptaków brodzących.
Klimat w zimie może być mroźny, za to w lecie jest suchy i gorący. Jednak pogoda i temperatura może się bardzo szybko zmieniać.
Ptasie klify położone są na obrzeżach wsi i zwrócone są południową stroną do fiordu Varanger, w odległości 30-50 metrów od morza. Mają długość 1000 m i są łatwo dostępne, gdyż w odległości około 100 m jest mały parking.
Na klifie gnieździ się prawie 50 różnych gatunków ptaków. Najwięcej jest mew trójpalczastych, bo około 20 tysięcy par. Ekkerøy jest rezerwatem przyrody założonym dla ochrony miejsc lęgowych ptaków, a także roślinności. Jest to jeden z największych ptasich klifów w Europie.
Flora i fauna:
Wybrzeże jest bezdrzewne i jałowe, w niektórych miejscach są przybrzeżne łąki z arktyczną roślinnością. Wody oceanu są bogate w ryby i skorupiaki, którymi żywią się ptaki morskie.
Mewy trójpalczaste przylatują w marcu a jaja składają w maju. W okresie kiedy jaj jest najwięcej można zobaczyć mieszkańców, którzy podbierają jaja za pomocą długiej tyczki. Mewy opuszczają ptasie skały we wrześniu.
Na plażach półwyspu Ekkerøy można zobaczyć wiele różnych gatunków ptaków brodzących, jak kulik wielki, szlamnik rdzawy i inne z rodziny biegusów. Są tam także duże kolonie edredonów, a w okresie od stycznia do kwietnia w porcie można obserwować piękne turkany (edredon okazały) i birginiaki (kaczka srokata). Z rzadkich gatunków ptaków zaobserwowano np. biegusa morskiego.
Inne typowo arktyczne gatunki ptaków to: alka krzywonosa, nurzyk podbielały, nurzyk polarny, maskonur, różnego rodzaju kormorany, wiele gatunków kaczek, np. tracz nurogęsi i lodówka.
Od maja słońce tu nie zachodzi, co do obserwacji ptaków jest wyjątkowe i niepowtarzalne.
Dojazd:
Ze Sztokholmu do miasta Tana bru można dojechać drogą E4 wzdłuż zachodniego wybrzeża zatoki Botnickiej do Haparandy, następnie drogą E75 przez Rovaniemi, Inari i Utsjoki w Finlandii do granicy z Norwegią. Za Tana bru skręcamy na drogę do Vardø i Hamningberg. Cała trasa ma długość około 1800 kilometrów. Z drogi E75 skręcamy do Ekkerøy.
Na drogach północy jest bardzo mały ruch, tylko pojedyncze samochody. Należy uważać na wałęsające się renifery, które nie mają zwyczaju ustępować przed pojazdem.
Trasy turystyczne:
Przy wyznaczonych ścieżkach są tabliczki informacyjne o ptakach i florze rezerwatu. Idąc u podnóża skalnego klifu kamienistym brzegiem morza zobaczymy niesamowity widok. Na tysiącach półek skalnych widać gniazda na których siedzą mewy z młodymi. Trzeba przyzwyczaić się do niesamowitego jazgotu tysięcy ptaków, a także ostrego zapachu ptasich odchodów. Cały czas znad morza przylatują do gniazd stadka ptaków które przynoszą dla młodych złapane ryby. Zauważyć można żerujące wydrzyki pasożytne, które chcą wydrzeć pokarm ptakom wracającym z połowów. Warto wejść także ścieżką na górę klifu, skąd jest piękny widok na cały fiord. Tutaj należy stąpać ostrożnie, żeby przypadkowo nie nadepnąć na jajka złożone między krzewinkami lub w kępach traw. Na płaskim terenie gniazduje wiele gatunków ptaków, jak np. kaczki czy siewki.
Ponieważ teren jest otwarty, może tu być zimno i wietrznie. Należy ubrać się odpowiednio aby zimny wiatr nie wyziębił ciała. Od maja do końca lipca panuje tu dzień polarny i słońce nie zachodzi. W dzień może być upalnie, ale w nocy mimo że świeci słońce jest dość chłodno.
|
Szczegółowy opis rezerwatu przyrody i półwyspu Varanger z mapką w przewodniku „Skandynawia – Parki narodowe i rezerwaty przyrody”. Wydawnictwo „Bernardinum”, Pelplin 2007 |
