Rezerwat przyrody Vindelfjällen (Szwecja)

Największy rezerwat przyrody w Szwecji.

Obszar: 5500 km² To nie tylko największy rezerwat przyrody w Szwecji, ale jeden z największych obszarów chronionych w całej Europie.
Rok założenia: 1974, rozszerzony w 1988.
Położenie: W północno-zachodniej części Västerbotten w północnej Szwecji, około 70 km na południe od koła polarnego. Najczęściej wędrówkę rozpoczyna się w Ammarnäs lub Hemavan.

Charakterystyka:

Charakter Vindelfjällen jest bardzo zróżnicowany. Rezerwat obejmuje typowe dla Laponii środowiska, od alpejskich obszarów górskich po lasy brzozowe i stare lasy iglaste, oraz związane z nimi biotopy lądowe i słodkowodne. Wysokość terenu jest bardzo zróżnicowana, od dolin na poziomie 500 - 600 m. do alpejskich szczytów sięgających 1500 - 1700 m npm.

Klimat zmienia się wyraźnie w zależności od wysokości i odległości od morza. Na wschodzie panuje klimat kontynentalny, gdzie są lasy iglaste i stosunkowo małe opady śniegu w zimie, na zachodzie panuje klimat morski, gdzie są lasy brzozowe i obfite opady śniegu. Obszar Vindelfjällen można podzielić na kilka mniejszych i trzy duże główne części: masyw Artfjället na zachód od rzeki Ume, masyw Norra Storfjället na wschód od rzeki Ume i Ammarfjället na zachód od rzeki Vindel. Przez Norra Storfjället przechodzi końcowy odcinek szlaku Kungsleden, między Ammarnäs i Hemavan.

Flora i fauna:

Różnorodny obszar i bogactwo terenów podmokłych, jeziora, rzeki i strumyki stwarzają dobre warunki do gniazdowania wielu gatunków ptaków, w tym orła przedniego, białozora i puszczyka mszarnego. Teren jezior i lasów wokół Tjulträsket i płaskowyżu Björkfjallet jest dobrze znany ornitologom.

W Vindelfjällen żyje wiele gatunków ssaków, jak: nietoperz mroczek pozłocisty, nornice, ryjówki, bóbr europejski, różne gatunki łasicowatych, wydra, ryś, zając leśny, łoś, niedźwiedź brunatny. Występują tu także rosomaki, jedne z najrzadszych ssaków w Szwecji, a także krytycznie zagrożone lisy polarne. Populacja lisów polarnych jest zależna od obfitości występowania lemingów, których ilość okresowo gwałtownie rośnie lub spada. Oczywiście na terenie rezerwatu żyją także renifery.

Dojazd:

Do Hemavan lub Ammarnäs: samochodem lub autobusem drogą 45, następnie w lewo drogą E12 lub 363. Najbliższa stacja kolejowa znajduje się w Sorsele (90 km).

Trasy turystyczne:

Na terenie rezerwatu jest wiele oznakowanych szlaków turystycznych. Południowa część szlaku Kungsleden z Ammarnäs do Hemavan o długości 78 km przechodzi przez masyw Norra Storfjället. Jedyne strome podejście znajduje się na początku trasy z Ammarnäs do Aigert, gdzie po drodze mijamy duży wodospad. Dalej szlak przechodzi przez zróżnicowany krajobraz. Są tu nagie góry, duże otwarte przestrzenie, lasy brzozowe, bagna, jeziora, rzeki i wodospady. W połowie drogi szlak dochodzi do chaty STF nad pięknym jeziorem Tärnasjön. Do chaty w Syter ścieżka przechodzi przez mosty łączące wyspy na jeziorze Tärnasjön. Górę Sytertoppen (1767 m) mijamy od północnej strony, skąd już blisko do Hemavan. Odległości między chatami są krótkie, tylko jedna jest dłuższa bo około 20 km. Górskie chaty STF są samoobsługowe, goście muszą sami zmywać i sprzątać. Trzeba mieć swoje noże, widelce, łyżki, ręczniki, papier toaletowy i świece. W czasie sezonu letniego w chatach są opiekunowie, którzy pobierają opłatę za nocleg. Lepiej zabrać z sobą namiot. Latem nie ma tu ciemnych nocy, panuje dzień polarny.

Szczegółowy opis szlaku Kungsleden, rezerwatu przyrody i mapki w przewodniku „Skandynawia – Parki narodowe i rezerwaty przyrody”. Wydawnictwo „Bernardinum”, Pelplin 2007

Komentarze i opinie: