Sognefjellsvegen - górska droga nr 55 (Norwegia)
|
|
|
|
|
|
|
|
Z zachodu na wschód, ze Skjolden do Lom, prowadzi stary szlak Sognefjellsvegen, który przechodzi przez najwyższą przełęcz w północnej Europie. W 1938 roku została otwarta nowa droga zbudowana przez bezrobotną młodzież, którą zatrudniono z terenów po obu stronach góry. Niewykwalifikowani robotnicy wykonywali swoją pracę z olbrzymią motywacją i zaciętością. Praca mogła odbywać się tylko w okresie lata, ale nawet wtedy niepogoda i opady śniegu utrudniały pracę. Skała i ziemia była kruszona kilofami, łopatami, łomami i wywożona na taczkach. Najwyższy punkt drogi znajduje się 1434 metry ponad poziomem morza. Wiele wybitnych osobistości przejechało drogą Sognefjell po jej otwarciu 16 lipca 1938 roku.
Narodowa droga krajobrazowa
W 1997 roku droga Sognefjellsvegen, jako pierwsza w Norwegii otrzymała tytuł Narodowej drogi krajobrazowej. Przy drodze zbudowano wiele udogodnień dla turystów jak parkingi, toalety, punkty informacyjne. Jadąc ze Skjolden na wschód warto zwrócić uwagę na ciekawsze miejsca i obiekty.
1 - Hotel Turtagrø jest bazą wypadową dla alpinistów i turystów pieszych do leżącego na zachodzie Jotunheimen masywu Hurrungane, doliny Utladalen i dalej do centrum parku. Przy hotelu znajduje się parking.
Historia hotelu Turtagrø. W 1888 roku Ole Berge z żoną Anną wybudował komfortowy drewniany zajazd w Turtagrø. Nazwa „Turtagrø” oznacza „miejsce gdzie rośnie turt” (modrzyk górski). Do Turtagrø przyjeżdżało wielu zagranicznych alpinistów, zwłaszcza angielskich. Wieczorami po trudach wspinaczek często urządzane były wesołe przyjęcia. Przy fortepianie zasiadał Edvard Grieg, który tak jak Ibsen był oczarowany dziką przyrodą nieujarzmionych gór. Ole Berge był zaszczycony, kiedy wybrany został, aby szkolić legendarnego odkrywcę Fridtjofa Nansena przed jego arktycznymi wyprawami. Pod koniec życia Berge otrzymał od Króla złoty medal za wkład w zwiększenie bezpieczeństwa w górach i za zasługi, jako przewodnik. Następcy Ole Berge kontynuują dawne tradycje hotelu. W 2001 roku w głównym budynku wybuchł ogień i całkowicie go zrujnował. W latach 2001-2002 wybudowany został nowy obiekt. Turtagrø dalej jak magnes przyciąga turystów pieszych i alpinistów.
2 - Oscarshaug. W Oscarshaug jest wspaniały punkt widokowy na szczyty Skagastølstindane i fiord na zachodzie. Po drugiej stronie drogi znajduje się „celownik”, który pozwala zidentyfikować nazwy wszystkich widocznych dookoła szczytów gór.
3 - Parking w Mefjellet, osłonięty z jednej strony ścianą z naturalnego kamienia. Nawet w środku lata może być tu sporo śniegu, ale droga jest sucha. W miejscu tym jest wspaniała panorama na ośnieżone góry. Po przeciwnej stronie parkingu znajduje się pomnik ku czci pisarzy: Holberga, Wergelanda i Ibsena, którzy przejeżdżali przez góry Sognefjell.
4 - Schronisko Sognefjellshytta i około 1,5 km dalej Fantestein (1434 m), najwyższy punkt na Sognefjellsvegen. Od schroniska prowadzi wiele szlaków turystycznych.
5 - Krossbu, domek myśliwski. Stąd jest blisko do jęzora lodowca Smørstabbreen, lub na południe do doliny Utladalen, a także na wschód do schroniska w Leirvassbu.
6 - Elveseter, duże gospodarstwo rolne, które zostało przebudowane na hotel. Z Elveseter prowadzi ścieżka do lodowca Storjuvbreen. Obok hotelu znajduje się kolumna Sagasøyla o wysokości 32 metrów, pokryta brązowymi posągami władców Wikingów.
7 - Galdesand, stąd do schroniska Juvvasshytta dojechać można samochodem (droga płatna), mijając po drodze hotel górski i camping Raudbergstulen. Droga wspina się stromymi serpentynami na wysokość 1835 metrów. Jest to najwyższy punkt, jaki można osiągnąć samochodem w Skandynawii. Nieopodal znajduje się Sommerskisenter, letni ośrodek narciarski.
8 - Roisheim, początek doliny Visdalen, która po 18 km dochodzi do hotelu górskiego Spiterstulen i granicy Parku Narodowego Jotunheimen.
9 - Lom. Tu znajduje się centrum informacji i muzeum górskie Parku Narodowego Jutunheimen. W centrum również znajduje się jeden piękniejszych w Norwegii kościołów „stavkyrkje”. Pochodzi on z 1170 roku i nadal jest użytkowany, jako główny kościół w Lom. W czasie mszy nie można zwiedzać kościoła.
Opis trasy: Jadąc z zachodu, do Skjolden prowadzi widokowa droga nad samym brzegiem fiordu. Po kilku kilometrach za Skjolden zaczyna się zwariowana wspinaczka w górę. Po dużej dawce emocji ocieramy do sławnego górskiego hotelu Turtagrø, który z racji swojego położenia jest bazą wypadową na szlaki turystyczne w gór Jotunheimen. Na małym parkingu trudno znaleźć wolne miejsce dla samochodu! Zatrzymujemy się w wyżej położonym punkcie widokowym Oscarshaug, skąd rozciąga się fantastyczna panorama na góry Jotunheimen. Tu znajduje się „celownik”, który umożliwia zlokalizowanie wszystkich szczytów dookoła. Jest to okrągły stolik z mapką, nad którą znajdują się dwie pionowe, ruchome płyty z plexi. Patrząc się na wybrany szczyt między tymi płytami, tak jak przez szczerbinkę celownika w karabinie, sprawdzamy na mapce nazwę szczytu pokazywanego przez wskaźnik. Proste, a bardzo pożyteczne urządzenie. Po nasyceniu oczu tą wspaniałą panoramą, jedziemy dalej i zatrzymujemy się w Mefjellet, najwyższym punkcie drogi, położonym 1434 m n.p.m. Jest tu dość duży parking, skąd rozciąga się wspaniały widok na najwyższe szczyty górskie Norwegii, z których wiele pokrytych jest śniegiem i lodowcami. Po drugiej stronie drogi stoi tablica pamiątkowa poświęcona Ibsenowi. Przy parkingu znajduje się oczywiście toaleta. W środku czysto, ręce można umyć w ciepłej wodzie, która ogrzewana jest przez baterie słoneczne umieszczone na dachu toalety. Dalej droga 55 jest w miarę prosta i bardzo łagodnie prowadzi w dół do Lom na wysokość poniżej 400 m n.p.m.
|
Szczegółowy opis okolic i mapka w przewodniku „Skandynawia – Parki narodowe i rezerwaty przyrody”. Wydawnictwo „Bernardinum”, Pelplin 2007 |