4. Wyspa Flakstadøya, Lofoty (Norwegia)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Drogą E10 z Leknes jedziemy do tunelu podmorskiego o długości 1780 m łączącego wyspy Vestvagøya i Flakstadøya. Mijamy Napp i z górki przy drodze oglądamy panoramę ogromnej doliny polodowcowej z jeziorem Storvanet, otoczoną po bokach górami wspinającymi się do 600 m npm. Wyspa ma wyjątkowo nieregularny kształt. Dwa fiordy dzielą wyspę na trzy części. Krajobraz staje się coraz bardziej urozmaicony, daleko wykraczający poza nasze wyobrażenia, można powiedzieć niemal rajski.
Vikten
Wioska leży po zachodniej stronie północnej części wyspy. Kilkadziesiąt kolorowych domków przycupnięte u podnóża wysokiej góry wyglądają jak zabawki.
W harmonii z krajobrazem w 1992 roku powstała tu Huta Szkła (Glasshytta), a w 2000 Ceramiczna Wieża (Keramikktårnet). Te dwa obiekty zaprojektował architekt Knut Gjernes, a zbudowali je Åse i Åsvar Tangrand. Budynki w większości zbudowane są z lokalnych materiałów, takich jak drewno, torf i kamień. Dach pokryty jest murawą. We wnętrzu widać wyraźnie dużą wyobraźnię twórców, którzy wykorzystali surowce wtórne z recyklingu. Podłogi pokryte są płytami chodnikowymi z łupków, ściana za piecem zbudowana jest z ręcznie zebranych kamieni z najbliższej okolicy, część pracowni została ozdobiona korzeniami zebranymi na plaży lub deskami ze starych, rozebranych domów.
W swojej hucie Åsvar Tangrand produkuje szkło z surowców wtórnych, ze szkła w różnych kolorach, które miesza z mlecznym kwarcem z gór Lofotów. Obok Huty znajduje się Ceramiczna Wieża, gdzie Åse Tangrand tworzy z gliny artykuły codziennego użytku, jak naczynia, misy i karafki.
Ceramiczna Wieża i Huta Szkła otwarte są dla publiczności przez całe lato. Można zobaczyć wyjątkowy proces tworzenia. Matowa bryła szklana na naszych oczach przekształca się w piękny, błyszczący, kolorowy przedmiot. To niemal magia! Wszystkie wyroby są eksponowane i przeznaczone do sprzedaży. Obok obiektu znajduje się kawiarnia ze szklanymi ścianami. Można pić kawę i nie tracąc kontaktu ze sztuką delektować się pięknymi widokami skalistego brzegu wyspy.
Z Vikten prowadzi kilka atrakcyjnych szlaków turystycznych. Nawet krótki spacer po wąskiej piaszczystej plaży dostarczy wiele ciekawych wrażeń. Widać moreny utworzone podczas topnienia lodu i nieskończoną ilość gładkich kamieni, ukształtowanych przez morze i lód, a tuż obok soczystą zieloną trawę i pasące się owce.
Ścieżka Moraine. Łatwy spacer od Huta Szkła do jeziora Vasskrokvatnet. Idziemy na południe do płaskowyżu za wsią i dalej ścieżka doprowadzi nas do jeziora. Ścieżka jest oznaczona, odległość ok. 500 m.
Ścieżka Tangrand. Idziemy na północ wzdłuż kamienistej plaży aż do Hornneset, gdzie dotrzemy na północny kraniec wyspy Flakstdøy. Odległość ok. 4-5 km
Nusfjord
Jest to kompletnie odizolowana górami od centrum wyspy mała wioska, położona nad wąskim fiordem. Dzięki swojej izolacji, jest to jedna z najlepiej zachowanych, autentycznych wiosek rybackich (fiskevær) w Norwegii. W niezmienionym stanie zwarta zabudowa oryginalnych domków rybackich rorbuer z przełomu XIX i XX wieku wygląda bardzo urokliwie. W ramach projektu finansowanego przez UNESCO w 1975 roku przekształcono ją w muzeum-skansen. Większość turystów odczuwa wrażenie cofnięcia się w czasie o sto lat, kiedy wchodzą do starego sklepiku z drewnianą podłogą i antycznym wystrojem. Można tu wynająć tradycyjne rorbuer i spędzić kilka dni w tym niezwykłym otoczeniu, np. na wędkowaniu lub spacerach po skalnym wybrzeżu.
Flakstad
Z Nusfjord wracamy do głównej drogi E10 i jedziemy wzdłuż zatoki w kierunku Ramberg do osady Flakstad. Jest ona bardzo rozproszona i składa się z wielu małych wiejskich społeczności, gdzie tradycyjnymi zajęciami jest rybołówstwo i hodowla owiec. Flakstad jest na Lofotach osadą, gdzie żyje największa populacja na zewnętrznej stronie wysp.
W pobliżu znajduje się zabytkowy kościółek z 1780 roku w całości zbudowany z drewna wyłowionego z morza. Kościół pomalowany jest na czerwono i zwieńczony cebulastą kopułą.
W niedalekim sąsiedztwie od świątyni jest zatoka z plażą z bialutkim piaskiem, ciągnącym się w głąb lądu, prawie do podnóża stromych gór. Płytka krystaliczna woda sięga daleko od brzegu i zachęca do kąpieli.
Ramberg
Ramberg jest centrum administracyjnym wyspy. Na północ od miejscowości znajduje się zatoka z piękną, długą na prawie 1000 metrów plażą, która wygląda jak przeniesiona wprost z Karaibów. W tle otacza ją ciemny pierścień wysokich, stożkowatych gór. Nieskazitelnie przezroczysta płytka woda zachęca do kąpieli. Żeby jeszcze była tylko trochę cieplejsza. Wszystkie plaże, nawet w upalne dni praktycznie mamy do swojej dyspozycji. Plaże są bardzo obszerne, a ludzi jest niewielu, no może kilku, w wyjątkowych przypadkach kilkudziesięciu.
