3. Wyspa Vestvågøya, Lofoty (Norwegia)

Eggum

Pełna uroku miejscowość na północnej stronie wyspy. Zabudowania wciśnięte między góry i kamienistą plażę tworzy najładniejszą wioskę na zachodnim wybrzeżu. Stąd można udać się na 7,5 godzinną wyprawę wzdłuż wybrzeża do Unstad (szlak jest oznakowany). Po drodze, w pobliżu wioski na wzgórzu zobaczymy ”Borgę”. Była to jedna z pierwszych niemieckich stacji radarowych w północnej Europie w czasie II wojny światowej. Do dzisiaj dotrwały kamienne ściany stacji.

Kilkaset metrów dalej stoi kolumna „Hodet”, czyli głowa. Jej autorem jest Szwajcar Markus Raetz. W zależności od tego z której strony się patrzy, ta sama rzeźba przedstawia głowę w różnych położeniach. Obchodząc kolumnę dookoła, co 90 stopni widzimy głowę raz w normalnym położeniu, raz odwróconą. Wrażenie jest niesamowite. Jest to projekt artystyczny z gatunku „sztuka współczesna na łonie natury”. Rzeźby rozrzucone są po całej północnej Norwegii.

Unstad

Miejscowość atrakcyjnie położona z piękną piaszczystą plażą, od strony lądu otoczona łańcuchem wysokich gór. W 1995 roku otwarto tunel drogowy prowadzący do wioski. Z Unstad można udać się na 7,5 godzinną wyprawę wzdłuż wybrzeża do Eggum (szlak jest oznakowany). Po drodze są wspaniałe widoki na ocean z wysokiego brzegu i latarnia morska.

Na plaży w Unstad są idealne warunki do uprawiania surfingu. Nawet Marek Kamiński próbował tu swoich sił. Wysokie fale są tylko w czasie przypływu.

Utakleiv

Mała wioska usytuowana nad zatoką, otoczona groźnie wyglądającymi górami, ale z pięknymi piaszczystymi plażami. Gdyby posadzić tam kilka palm, można by sądzić, że jesteśmy na tropikalnej wyspie.

Stamsund

Urok Stamsund tworzą drewniane domki, tradycyjne rorbuer i stare zabudowania portowe położone nad skalistym, poszarpanym wybrzeżem. Miasto leży na szerokim, górzystym półwyspie od południowej strony wyspy. Można wejść na jedną z okolicznych gór skąd będzie wspaniała panorama na mnóstwo skalnych wysepek otaczających półwysep.

Gravdal

Miasto liczy około 2000 mieszkańców i leży u podstawy fiordu Buksnesfjord. Najciekawszym obiektem jest tu Kościół Buksnes (Buksnes Kirke) w stylu smoka z 1905 roku. Kościół wznosi się nad miastem na szczycie wzgórza Korshaugen. Zbudowany w 1885 roku spłonął w 1899 roku. Trzy lata później, po ponownym uderzeniu pioruna z kościoła została tylko kupka popiołu. Jednak już w 1905 roku poświęcony został nowy kościół na 600 miejsc, zbudowany z drewna. Ze względu na styl przypomina dawne norweskie kościoły stavkyrkje. Nad wejściem do kościoła znajduje się duża wieża, składająca się z kilku elementów, które nakładają się warstwami. Ozdobne listwy kalenic są zakończone głowami smoków. Dzięki rzeźbionym maskom i głowom smoka, Buksnes wyróżnia się spośród innych kościołów na Lofotach. Wielkość Kościoła i jego lokalizacja na niepewnym gruncie, doprowadziły do problemów z jego stabilnością. W końcu trzeba było postawić podpory. Podczas prac remontowych w 1960 roku podpory zostały usunięte. Jednak dzisiaj kościół w dalszym ciągu nie jest prosty, ściany w kierunku południowym są skośne.

Ballstad

Miasteczko Ballstad leży w południowo zachodniej części Vestvagøy, na niewielkiej wysepce Ballstadøya połączonej mostem z właściwą wyspą. Ma tu swoje siedziby wiele dużych firm, które zajmują się przetwórstwem ryb i innymi usługami związanymi z połowami. Bardzo przyjemny może być spacer wokół portu z rusztowaniami do suszenia dorszy. Przy hangarach wiszą wielkie głowy ryb-potworów z uzębionymi paszczami, od których można włożyć głowę. Czerwone zabudowania portu, białe i niebieskie kutry rybackie kontrastują otaczającymi zielonymi górami z jednej strony, a z drugiej na tle otwartego morza z mnóstwem skalnych wysepek. Ze wzniesienia blisko portu jest piękny widoki na Ballstad i otaczające wybrzeże. Znajduje się tam także pomnik ku pamięci zmarłych rybaków na morzu wokół Lofotów. W Ballstad istnieje wiele ścieżek prowadzących po okolicznych górach. Jest to także wymarzone miejsce dla wędkarzy, którzy łowią tu duże dorsze powyżej metra i 20 kg wagi.