1. Wyspa Austvågøya, Lofoty (Norwegia)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Svolvær
Największe miasto na Lofotach, dobra baza wypadowa na zwiedzanie pięknych okolic. Z portu codziennie jest kilkanaście rejsów do Trollfjorden. Jest to niebywale wąski fiord, ma 70 m szerokości w najwęższym miejscu i 3 km długości. Żadne inne miejsce na Lofotach nie było tak często fotografowane, filmowane i malowane. Ta niezwykła atrakcja przyrodnicza nie ma sobie równych. Trzeba na własne oczy zobaczyć, aby zrozumieć, dlaczego jest to tak magiczne miejsce.
Rejs trwa 2-4 godziny i kosztuje 250-450 NOK, w zależności czy wybierzemy spokojny rejs stateczkiem, czy ultra szybką motorówką z dodatkową atrakcją, jaką jest jazda z szybkością ponad 80 km/godz.
Svolvær znane jest też ze wspinaczek na Svolværgeitę (koza ze Svolvær), która znajduje się na wzgórzu za miastem. Jest to 40. metrowa skała z rozdwojonym szczytem. Niektórzy śmiałkowie skaczą 1,5 m z jednego rogu na drugi. Pod górą znajduje się mały cmentarzyk dla tych, którym się to nie udało. Wejście na wysokość ponad 400 m jest dość strome i męczące, ale warte wysiłku. Z góry jest niesamowita panorama na miasto i okoliczne góry. Wejście na 40 metrową skałę Svolværgeitę możliwe tylko za sprzętem dla alpinistów.
Kabelvag
Drewniane zabudowania centrum miasteczka skupione są wokół portu nad małą zatoczką. W czasach wikingów Kabelvag było najważniejszą wioską na Lofotach. To właśnie tutaj w XII wieku zbudowano pierwsze rorbuer. W centrum jest wiele przytulnych knajpek i kawiarni. Wiele wrażeń może dostarczyć spacer wokół portu o północy, kiedy słońce oświetla szczyty górskie okolicznych wysepek.
Pozostałością minionego okresu prosperity jest kościół Vågan stojący przy wschodnim obrzeżu miasta, znany również jako katedra Lofocka. Jest to ogromna drewniana budowla mieszcząca 1200 wiernych, oficjalnie otwarta w 1898 roku. Jest to największy drewniany kościół na północ od Trondheim. Poprzednio na terenie dzisiejszego kościoła stało pięć lub sześć kościołów. Dawny mniejszy kościół został przeniesiony do Værøy w 1799 roku.
Henningsvær
Najbardziej uroczą wioską na Lofotach jest Henningsvær, zwaną „Wenecją Północy”. W XIX wieku stała się jedną z najbardziej prominentnych wiosek rybackich na Lofotach. W zimie jest to centrum największych światowych połowów dorsza. Każdego roku dorsze atlantyckie gromadzą się tu na tarło. Skały Grunnskallen i Henningsvær-Straumen od wieków są jednym z najlepszych łowisk na Lofotach. Henningsvær leży tylko 15-30 minut łodzią od tych łowisk, co sprawia, że jest to najlepszy wybór dla wędkarzy i rybaków z całego świata.
Henningsvær właściwie położone jest na dwóch małych wyspach, połączonych kamienną groblą. Utworzyła się w ten sposób wąska zatoka, gdzie schronienie znalazł port. Aż do 1981 roku wyspy Henningsvær nie były połączone mostami z pozostałymi wyspami. Prawdopodobnie uchroniło to społeczność wysp przed wpływem współczesnego stylu w architekturze i została zachowana oryginalna zabudowa wioski. Po obu brzegach zatoki jest labirynt wąskich, krętych uliczek otoczonych drewnianymi domkami, w których jest wiele małych knajpek ze smacznymi i tanimi daniami rybnymi. Wokół wsi w krajobrazie dominują drewniane rusztowania do suszenia ryb. Całość tworzy idylliczny krajobraz. Urok Henningsvær przyciąga nie tylko tłumy turystów, ale także malarzy i fotografów.
Dobrym i tanim miejscem na nocleg jest Heimgårdsbrygga, która mieści się w budynku starej przetwórni ryb. Jest to najstarsza przystań w Henningsvær, zbudowana około 1850 roku. Miała ona kluczowe znaczenie dla lokalnego rybołówstwa. Pokoje, które dzisiaj są do wynajęcia, dawniej służyły rybakom cumującym tu swoimi łodziami. Każda łódź miała przypisany swój własny pokój.
Recepcja jest połączona ze sklepem, gdzie sprzedawane są własnej produkcji słodycze i wyroby rękodzieła artystycznego. Na poddaszu znajduje się galeria wystawowa oraz wystawa narzędzi rybackich, które były używane w dawnych czasach.
Heimgårdsbrygga: www.heimgardsbrygga.no
2. Wyspa Gimsøya (46,4 km²)
Wyspa Gimsøya połączona jest z innymi wyspami archipelagu dwoma smukłymi mostami. Dookoła tej małej wyspy nad brzegiem morza zbudowana jest droga. Na wyspie jest kilka małych jezior i bagnisty rezerwat przyrody Gimsøymyrene.
