Park Narodowy Abisko (Szwecja)
Arktyczny ogród i kanion rzeki Abiskojåkka.
|
|
|
|
|
Obszar: 77 km2
Rok założenia: 1909.
Położenie: Park Narodowy Abisko położony jest w szwedzkiej Laponii około 200 kilometrów na północ od koła polarnego, w jednym z najbardziej słonecznych miejsc w kraju. Park z trzech stron otaczają łańcuchy górskie, a od północy wielkie jezioro Torneträsk, którego powierzchnia jest 4 razy większa od powierzchni parku.
Charakterystyka:
Duża różnorodność środowiska Abisko powoduje, że występuje tu bardzo bogata fauna i flora. Właśnie bogata przyroda jest głównym magnesem, który przyciąga turystów. Abisko to rozległa dolina z kwiecistymi alpejskimi łąkami. W północnej części parku znajduje się kanion rzeki Abiskojåkka, która wpada do jeziora Torneträsk. Abisko w języku Saami oznacza "leśny ocean", co odnosi się do lasu, który ciągnie się na zachód aż do Atlantyku. Bliskość oceanu powoduje, że panuje tu klimat o morskim charakterze z łagodną zimą i chłodnym latem. W Abisko najcieplejszym miesiącem jest lipiec ze średnią temperaturą +11°C, a najzimniejszy styczeń ze średnią -12°C. W okresie zimowym Abisko jest popularnym terenem narciarskim. Na stoku góry Njulla (1169 m) znajduje się wyciąg krzesełkowy czynny cały rok. Północne słońce można oglądać w Abisko od 12 czerwca do 4 lipca, ale na górze Njulla słońce nie zachodzi od 30 maja do 16 lipca. Abisko to najliczniej odwiedzany park narodowy w Szwecji. Oznacza to, że w czasie całodziennej wycieczki spotkamy najwyżej kilkadziesiąt osób!
Praktyczne rady:
Najwygodniejszym i najtańszym środkiem lokomocji jest własny samochód. Na noclegi szukamy kempingu, gdzie można wynająć tanio cały domek, lub śpimy we własnym namiocie. Na terenie PN Abisko można rozbijać namioty tylko w wyznaczonych miejscach. Nie ma opłat za wstęp i rozbicie namiotu. Polecam kemping w Björkliden, 8 km od Abisko. Do dyspozycji jest piękna kuchnia, świetlica z telewizorem oraz łazienka z prysznicami. Dużą atrakcją może być wejście na górę Njulla w północnym słońcu, to znaczy w nocy.
Dojazd:
Łatwy, pociągiem albo samochodem z Kiruny (98 km) lub z Narviku (75 km). Ze Sztokholmu do Abisko trzeba pokonać ponad 1300 km. Wejście do Abisko znajduje się około 3 kilometry za wsią Abisko Östra, przy drodze E10 z Kiruny do Narviku.
Trasy turystyczne:
Chociaż Abisko jest niewielkim parkiem, ze względu na łatwą dostępność i bardzo atrakcyjne walory krajobrazowe jest chętnie odwiedzany przez turystów z całej Europy. Do parku Abisko wchodzimy przez bramę z napisem „Kungsleden” (Szlak Królewski). Tu właśnie zaczyna się narodowy szlak turystyczny o długość 440 km, który przechodzi przez 4 najdziksze parki narodowe Szwecji. Początkowo szlak prowadzi dnem doliny przez niski las brzozowy, który dominuje w Abiskodalen. Granica lasu brzozowego, powyżej którego jest tundra i nagie skały wynosi od 650 do 800 metrów n.p.m.. Po 15 minutach marszu dochodzimy do najbardziej spektakularnej formacji geomorfologicznej parku – kanionu Abiskojokk. Kanion został ukształtowany przez tysiące lat wymywania skał przez ogromne ilości wody i erozję twardego łupka spowodowaną mrozem.
Ruszamy dalej ścieżką prowadzącą wzdłuż brzegu rzeki. Przechodzimy przez różnorodne środowiska: łąki pokryte kwiatami, wrzosowiska, bagna zarośnięte trawą, bażyną i maliną moroszką. Szlak nie jest wymagający, bo na długości 10 kilometrów wznosi się nie więcej niż 150 metrów. W końcu docieramy do jeziora Abiskojaure, z którego wypływa rzeka Abiskojåkka. W tym miejscu znajdują się zabudowania Saamów, hodowców reniferów.
W drodze powrotnej, około 2-3 km przed wyjściem z parku skręcamy w prawo, za drogowskazem „Njagajaure Naturstig” z symbolem żółtego kwiatu. Jest to ścieżka dydaktyczna prowadząca nad jezioro Njahkajavri. Szlak przechodzi przez różne typy środowiska, także przez otwarte górskie wrzosowiska na wiecznej zmarzlinie. Wokół jeziora występują pojedyncze skupiska drzew sosnowych, a sam brzeg jeziora ozdobiony jest kępami żółtej skalnicy nakrapianej (relikt z okresu lodowcowego). Z tego miejsca doskonale widać dolinę Lapporten, której widok powielany jest przez wielu artystów malarzy i fotografików. Jest to dolina w kształcie litery „U” wyrzeźbiona przez lodowiec.
|
Szczegółowy opis parku i mapka w przewodniku „Skandynawia – Parki narodowe i rezerwaty przyrody”. Wydawnictwo „Bernardinum”, Pelplin 2007 | Pełny tekst w Magazynie Skandynawskim „Zew Północy” nr 1 kwiecień 2009 Wydawca: PCIT TRAMP, Szczecin http://www.baltic-travel.com/ | 
|
