Park Narodowy Blå Jungfrun (Szwecja)
Granitowa wyspa Blå Jungfrun, czyli Błękitna Dziewica.
![]() |
![]() |
Obszar: 198 hektarów, z czego 132 hektary to woda otaczająca wyspę.
Rok założenia: 1926.
Położenie: Granitowa kopuła małej wyspy Blå Jungfrun wznosi się 86 metrów ponad poziom morza cieśniny kalmarskiej, na zachód od Byxelkrok na wyspie Olandii.
Charakterystyka:
Blå Jungfrun zbudowana jest z czerwonawego granitu i pięknych, gładko wypolerowanych granitowych klifów. Charakterystyczne są gładkie pochyłości wyspy. Wyspa słynie z ogromnych otoczaków i dużych jaskiń. Wyspa ma tylko 1 km średnicy, ale w jej krajobrazie są duże kontrasty. W północnej części dominuje kamienista ziemia z rozpadlinami i wklęśnięciami. Południowa część wyspy jest niższa i bardziej płaska, pokryta gęstym lasem liściastym gdzie dominuje brzoza i dąb, ale występuje także sosna i świerk. Bardzo bogata jest różnorodność porostów i ziół. Duże obszary pochyłości to skała, goła lub częściowo pokryta porostami, a także skupiskami borówki i bażyny czarnej. Jedyne ssaki na wyspie to zające i nietoperze. Na wyspie siedlisko ma wiele gatunków ptaków, jak np. nurnik, kormoran, edredon, uhla, orzeł bielik, czy sokół wędrowny. W lasach występuje gołąb siniak, gołąb grzywacz, świergotek nadmorski, pleszka, sikora modra i sikora bogatka. Na Blå Jungfrun prawdopodobnie nigdy nie było stałych osad ludzkich.
Dojazd:
Przy dobrej pogodzie organizowane są jednodniowe wycieczki łodzią z Oskarshamn na wybrzeżu, lub z Byxelkrok na Olandii.
Trasy turystyczne:
Od 1926 roku Blå Jungfrun jest parkiem narodowym, ale dostępna tylko dla zorganizowanych wycieczek z przewodnikiem. Obozowanie jest tu zabronione. Oznaczone szlaki piesze prowadzą przez las na wierzchołek wyspy z którego można zobaczyć rozległą, piękną panoramę. Największe wrażenie na turystach odwiedzających Blå Jungfrun robią jaskinie i kamienne labirynty.
![]() |
Szczegółowy opis parku i mapka w przewodniku „Skandynawia – Parki narodowe i rezerwaty przyrody”. Wydawnictwo „Bernardinum”, Pelplin 2007 |
